معرفی روش های رفرنس نویسی در مقاله و پایان نامه
روش های رفرنس نویسی در مقاله و پایان نامه در مورد چگونگی استناد به منابع در نوشته های دانشگاهی است. هر زمان که به کار شخص دیگری مراجعه می کنید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، استناد دهی لازم است. رایج ترین سبک های رفرنس نویسی موارد زیر هستند که در این مقاله به توضیح آنها می پردازیم.
- سبک APA
- سبک ونکوور
رفرنس نویسی در مقاله و پایان نامه چیست؟
در زمان انجام پایان نامه پزشکی و دندان پزشکی، ارجاع دهی یا رفرنس نویسی زمانی است که به منبع اطلاعات مورد استفاده می کنید. هر زمان که مقاله ی شخص دیگر را بازگو و تکرار می کنید یا عناصر و بخش های مهم تحقیق شخص دیگری را بازنویسی می کنید، کاری که باید انجام دهید رفرنس دهی درون متن است. قبل از ادامه، اجازه دهید به طور مختصر در مورد رفرنس نویسی درون متن، نقل قول و اصطلاحات مشابه بحث کنیم.
رفرنس نویسی درون متن باید به شکل یک نماد کوچک باشد. این نماد یا نشانه خوانندگان را به رفرنس در انتهای مقاله ارجاع می دهد. این رفرنس تمام اطلاعات مربوط به منبع اطلاعات محقق را شرح می دهد.
اما در زمان قرار دادن نقل قول مستقیم در یک مقاله، باید علامت نقل قول در کناره ها گذاشته شود. همچنین نقل قول های مستقیم زمانی استفاده می شوند که بهترین راه برای انتقال ایده ای که می خواهید، دقیقا همان شکلی است که در منبع بیان شده است.
خلاصه کردن یا بازنویسی مستلزم استفاده از کلمات خودتان برای بیان ایده مهم پشت کار شخص دیگری است. این کار با تغییر کلمات یا جلمه بندی آنها برای ایجاد تناسب با سبک نگارش خودتان انجام می شود.
توجه داشته باشید نیازی به استناد به ایده های خودتان نیست، مگر اینکه قبلا آنها را چاپ و منتشر کرده باشید. همچنین در رفرنس نویسی مجبور نیستید مواردی که به عنوان دانش و اطلاعات عمومی توسط مخاطبین شناخته شده اند را وارد کنید.
اهمیت رفرنس نویسی چیست؟
رفرنس نویسی ابزاری برای بررسی حقیقت است
در محتوای نوشتاری، صحت، درستی و دقت بسیار مهم است. به خصوص زمانی که صحبت از مقاله ی علمی یا پایان نامه می شود. ارائه ی مرجعی که بتوان آن را برای راستی‌آزمایی جستجو کرد، به عنوان بررسی صحت کار محقق عمل می‌کند.
ارجاع دهی و رفرنس نویسی شما را محقق بهتری می کند
یکی از ویژگی و نشانه های تحقیق عالی این است که چگونه به جزئیات توجه کند، چگونه با اطلاعات ارتباط برقرار می کند و الگوها را تشخیص می دهد. اینجاست که روش های رفرنس نویسی وارد می شوند. زیرا می توانند به توجه به جزئیات و تشخیص الگو کمک کنند. اعلام صحیح منابع مورد استفاده در تحقیق نیازمند جزئیات زیادی است.
برخی از جزئیات عبارتند از نکات و حقایق ارائه شده در مقاله، املای صحیح نام نویسنده و شماره صحیح صفحات. یک محقق می تواند با ارجاع به منابع اطلاعاتی مورد استفاده در تحقیق خود شهرت خود را در جامعه پژوهشی بهبود بخشد. توجه به جزئیات نیز به محقق کمک می کند تا روند خوبی در مورد کل مطالعه ایجاد کند.
رفرنس نویسی در مقاله و پایان نامه شما را نویسنده ی بهتری می کند
همه ما آرزو داریم نویسنده ای هوشمند باشیم که مقالات جالبی خلق می کند. داشتن روند عالی در ارجاع دهی و نوشتن رفرنس به ایجاد شالوده محکم مورد نیاز که منجر به دستیابی به آن هدف می شود کمک می کند. وقتی منابع خود را به طور دقیق ذکر می کنید، نشان می دهد که تنبل و بی نظم نیستید و تفکر سطحی ندارید.
همچنین نشان می دهد که شما به عبارات “همه این را می دانند” یا “به گفته ی یک نفر” تکیه نمی کنید. شما مایلید منابع دقیق محتوا و ایده ها را در مقاله خود بگنجانید. استناد صحیح به منابع، هرگونه شک و شبهه در مورد نکات کلیدی مقاله را در ذهن خوانندگان از بین می برد.
روش درست ارجاع دهی باعث ایجاد اعتبار می شود
نوشتن دست و دقیق رفرنس کاری ساده است که با تمرین بدست می آید. هنگامی که مقاله شما به درستی مستند شده باشد، اعتبار بیشتری در بین سایر محققین بدست می آورید.
رفرنس نویسی کار شما را قابل تاییدتر می کند
تمام مقاله های دانشگاهی قبل از اینکه در نهایت برای چاپ یا انتشار در یک ژورنال یا وب سایت تایید شوند، بارها و بارها بررسی می شوند. با ارجاع به منابع کار داوران راحت تر و مقاله ی شما معتبرتر می شود. زمانی بازخورد مثبت بیشتری دریافت می کنید که تمام منابع را به درستی و با دقت در مقاله خود ذکر کنید.
سبک رفرنس نویسی به چه معناست؟
سبک و روش ارجاع و رفرنس نویسی به معنای مجموعه ای از قوانین در مورد چگونگی استناد یک محقق به منابع استفاده شده در مقاله است. هر زمان که به نظرو ایده ی شخص دیگری اشاره می کنید، باید از یک ارجاع استفاده کنید. به شما کمک می کند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنید.
مقاله ی مرتبط: سرقت ادبی در مقاله و پژوهش ها چه معنایی دارد؟
پس از اینکه در مورد آنچه که در مقاله باید مورد استناد قرار بگیرد به نتیجه رسیدید باید تعیین کنید که خلاصه نویسی کنید یا نقل قول مستقیم را انتخاب کنید. اساسا رشته و زمینه ای که مورد آن می نویسید، نوع روش و سبک رفرنس دهی را تعیین می کند.
سبک های مختلف، قوانین متفاوتی برای رفرنس دهی درون متن دارند. این تفاوت ها می توانند بسیار ظریف باشند، به همین دلیل مهم است که قوانین سبکی که استفاده می کنید را به دقت بررسی کنید. دو سبک و روش رایج برای نوشتن رفرنس که در مقاله ها و پایان نامه ها استفاده می شوند ونکوور و APA هستند.
رفرنس نویسی در مقاله و پایان نامه به شیوه ی ونکوور
ونکوور یک سبک رفرنس نویسی شماره دار است که معمولا در رشته های پزشکی و پیراپزشکی استفاده می شود. برای ارجاع دهی به شیوه ی ونکوور در هر کجای متن که به کار و تحقیق شخص دیگری اشاره شده باشد، آن را با یک عدد نشان می دهید.
بنابراین همه ی مراجع باید شماره گذاری شوند. در انتهای مقاله، فهرستی را به ترتیب منابع که در متن شماره گذاری شده اند، تهیه می کنید. در این فهرست شماره گذاری شده جرئیات کامل منابع و استندات درون متن ارائه می شود.
نکات ارجاع دهی به سبک ونکوور
- اگر منبعی را بیش از یک بار ارجاع می دهید، از همان شماره ای استفاده کنید که اولین بار برای آن استفاده کردید.
- شماره های داخل متن را در پرانتز یا به صورت اندیس بالا بنویسید:
Levitt (2) argues that
Levitt2 argues that …
- اعداد معمولا بعد از نام نویسنده یا پس از نقل قول گذاشته می شوند.
This phenomenon is increasingly relevant to the discipline (3).
- هنگامی که می خواهید به یک اثر از محقق دیگر ارجاع دهید، اغلب نیاز است نام نویسنده را ذکر کنید. در متن فقط از نام خانوادگی نویسنده استفاده کنید. اگر منبعی دارای چند نویسنده است، فقط اولین نویسنده را نام ببرید و بعد از آن عبارت «و همکاران» را بیاورید.
- از علامت – می توانید برای تعیین یک محدوده عدد استفاده کنید.
There is a large body of research (1, 4–7) exploring this phenomenon.
(در این مثال خواننده به منابع 1،4،5،6 و 7 ارجاع داده شده است.)
رفرنس نویسی در مقاله و پایان نامه به شیوه ی APA
این سبک ارجاع دهی توسط انحمن روانشناسی آمریکا ایجاد شده است. اولین بار از این سبک در رشته های روانشناسی و علوم اجتماعی استفاده شد. اما این روزها جزو سبک های پرکاربرد در نوشتن رفرنس و در بسیاری از رشته ها برای استناد به منابع استفاده می شود.
روش APA برپایه ی نام نویسنده و تاریخ انتشار مقاله است. بدین صورت که در داخل متن و در کنار جمله ی مربوط به منبع، نام نویسنده و تاریخ نگارش منبع نوشته می شود. نام نویسنده و تاریخ باید در داخل پرانتز قرار بگیرد. این سبک رفرنس دهی اطلاعات مهمی را در مورد منبع انتقال می دهد و با استفاده از آن شما حرفه ای و معتبر به نظر می رسید.
نکات ارجاع دهی به سبک APA:
- اگر می خواهید نقل قول مستقیم از محقق و نویسنده ای دیگر را در متن بیاورید، لازم است شماره ی صفحه و پاراگراف در منبع اصلی را نیز ذکر کنید. پس در پرانتز نام نویسنده، تاریخ، شماره ی صفحه و پاراگراف را می آورید.
The book uses success stories from the authors’ own lived experiences to make the case for a creative revolution in the business world (Stewart & Simmons, 2010, p. 22).
- در پایان مقاله و پایان نامه باید تمامی موارد ذکر شده در متن را در فهرستی، یکبار دیگر تکرار کنید. با این کار مخاطبین به تمامی منابع به صورت یکجا دسترسی دارند.
سخن آخر
سرقت ادبی در جامعه پژوهشی و علمی به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. از این رو، روش های رفرنس نویسی در مقاله و پایان نامه برای دانشجوها و محققین وجود دارد که باید از آنها پیروی کنند. ایده گرفتن از کار دیگران ایرادی ندارد، اما اعتبار گرفتن از کار آنها اشتباه است. به همین دلیل است سبک های مختلف رفرنس نویسی وجود دارند. مهم است که به عنوان یک محقق به آنها توجه داشته باشید و از آنها به درستی در تحقیقات خود استفاده کنید.